Oververhit
Geplaatst: 22/06/17 21:41
Gisterenavond ging ik op bezoek bij vrienden. Eén van hen houdt binnenkort tijdens onze vakantie Kamiel bij dus ik had 'm meegenomen, zo leert hij haar wat beter kennen, het huis enz.
Nu bleek daar nog een andere hond te zijn, een elfjarige weimaraner. Onze Kamiel (jonge bruine lab van 10 maanden oud) was natuurlijk errrrrg enthousiast bij de aanblik van een andere hond.
We lieten ze met elkaar kennis maken en ze begonnen te spelen. Nu moet ik wel zeggen dat er nog steeds werk is aan de sociale capaciteiten van onze Kamiel. Hij is altijd wel héél enthousiast en overdondert de andere partij al wel eens. Ik wilde Kamiel bij me halen om de andere hond wat rust te gunnen en om Kamiel wat te laten drinken. Het was gisteren erg warm geweest. Maar daar had hij geen oren naar. Te enthousiast om te drinken.
De andere hond kwam elke keer zelf terug naar Kamiel dus op den duur dacht ik dat de andere hond wel zou aangeven wanneer 't genoeg was dus liet ik ze terug samen spelen.
Plots zegt één van de anderen dat Kamiel zich onderdanig opstelde want dat hij zich lager zette op z'n poten. Ik had nogal snel door dat er iets niet klopte. Kamiel zakte door z'n poten, hij wankelde en viel om. Nog wilde hij achter de andere hond aan maar hij kon gewoon niet. Ik heb dan onmiddellijk de dierenarts gebeld. Zij raadde me aan om suiker te geven (honing of cola of....) en koude natte handdoeken op z'n buik te leggen.
Kamiel kwam pas uit z'n "speelroes" toen de andere hond even apart werd gezet. Pas dan begon hij te drinken en liet hij zich afkoelen door mij. Hij lag te drinken terwijl ik natte handdoeken over hem had gelegd en 'm afkoelde met de tuinslang.
Kamiel is mijn eerste hond ooit dus ik moet het allemaal leren. Ik zorg er voor dat Kamiel met dit weer voldoende schaduw, water, zwembadje in de buurt heeft. Maar hier heeft hij me toch verrast, het is nu duidelijk dat hij blijft gaan tot hij er bij neer valt, ik zal in de toekomst zijn eigen grenzen moeten bewaken. Want dit had slecht kunnen aflopen...
Nu bleek daar nog een andere hond te zijn, een elfjarige weimaraner. Onze Kamiel (jonge bruine lab van 10 maanden oud) was natuurlijk errrrrg enthousiast bij de aanblik van een andere hond.
We lieten ze met elkaar kennis maken en ze begonnen te spelen. Nu moet ik wel zeggen dat er nog steeds werk is aan de sociale capaciteiten van onze Kamiel. Hij is altijd wel héél enthousiast en overdondert de andere partij al wel eens. Ik wilde Kamiel bij me halen om de andere hond wat rust te gunnen en om Kamiel wat te laten drinken. Het was gisteren erg warm geweest. Maar daar had hij geen oren naar. Te enthousiast om te drinken.
De andere hond kwam elke keer zelf terug naar Kamiel dus op den duur dacht ik dat de andere hond wel zou aangeven wanneer 't genoeg was dus liet ik ze terug samen spelen.
Plots zegt één van de anderen dat Kamiel zich onderdanig opstelde want dat hij zich lager zette op z'n poten. Ik had nogal snel door dat er iets niet klopte. Kamiel zakte door z'n poten, hij wankelde en viel om. Nog wilde hij achter de andere hond aan maar hij kon gewoon niet. Ik heb dan onmiddellijk de dierenarts gebeld. Zij raadde me aan om suiker te geven (honing of cola of....) en koude natte handdoeken op z'n buik te leggen.
Kamiel kwam pas uit z'n "speelroes" toen de andere hond even apart werd gezet. Pas dan begon hij te drinken en liet hij zich afkoelen door mij. Hij lag te drinken terwijl ik natte handdoeken over hem had gelegd en 'm afkoelde met de tuinslang.
Kamiel is mijn eerste hond ooit dus ik moet het allemaal leren. Ik zorg er voor dat Kamiel met dit weer voldoende schaduw, water, zwembadje in de buurt heeft. Maar hier heeft hij me toch verrast, het is nu duidelijk dat hij blijft gaan tot hij er bij neer valt, ik zal in de toekomst zijn eigen grenzen moeten bewaken. Want dit had slecht kunnen aflopen...