Indy een probleemkindje

Ongelezen berichtdoor **Joris** » 26/10/13 17:34

Om meteen met de deur in huis te vallen:
Indy hebben we gered uit een 'vechtscheiding' van een jong koppel.
De vrouw heeft aan ons Indy verkocht en vermelde langs de neus weg, dat Indy wel wat bang is voor 'mannen'. (Ik heb toen niet stilgestaan bij het feit dat dat wel heel vreemd is)

Enfin, Indy is inderdaad ongelooflijk bang van ELKE man dat hij ontmoet, ook al is die persoon aardig tegen hem. Met mij is het echter van meet af aan goed gegaan en wij hebben een mooie vertrouwensband opgebouwd in de 5 maanden dat hij nu bij ons is.
Evenwel: als ik na de wandeling de krant uit de brievenbus trek springt Indy zo ver mogelijk naar voren en begint angstig te beven en lichtjes te janken.

Voor mij duidelijk: Indy heeft volgens mij, veel, slagen moeten incasseren van een man in dat vorige gezin. (Ook andere hondenliefhebbers hier in het dorp vermoeden dat)

Nu is mijn vraag eigenlijk, relatief, simpel: hoe kan ik het best Indy van zijn trauma afbrengen ? Met mij is de band momenteel uitstekend goed. Met mijn vrouw ook. Het is alleen dat ik het onvoorspelbaar gedrag op straat wat wil indijken, wanneer we een man ontmoeten.
Ik hoop dat ik het wat 'duidelijk' omschreven heb. En ik hoop dat ik die schat zijn terechte zorgeloze jaren kan geven, maar ik geef toe dat ik op dit moment meerdere meningen nodig heb.

roelien · Ongelezen berichtdoor **roelien** » 26/10/13 18:35

Naar een hele goede gedragsdeskundige gaan, die jullie hier zorgvuldig in kan begeleiden. Die ziet wanneer het te snel gaat of wanneer het sneller kan, kan inspelen op de situatie.

En natuurlijk zijn er allerlei tips op te volgen, maar ik zou het alleen onder begeleiding aangaan, zodat je de dingen ook niet erger kan maken

Ongelezen berichtdoor **Kelsey en Lenka** » 26/10/13 18:47

Kelsey was bang voor mensen in het algemeen. We zagen dat het beter ging als die persoon zelf een hond mee had. Toen hield ze zich bezig met de hond en vergat de mens. We zijn ook nooit mensen uit de weg gegaan. Mensen waren gewoon, dus daar moest ze aan wennen. Ik zou dus zeggen om hem zoveel mogelijk met mannen in contact te laten komen. Het liefst met mannen die weten hoe ze moeten omgaan met een hond, dus die geen dominante gedragingen gaan stellen, waardoor hij bevestigd wordt in zijn angst. Mannen die haar lekkers voeren daarentegen zou wel eens kunnen helpen :wink:

Veel succes! Met veel geduld komt het vast goed! Hier hebben we in elk geval de meeste angsten helemaal overwonnen! (Enkel voor een veegborstel is ze nog wat nerveus)

Ongelezen berichtdoor **Joris** » 27/10/13 09:04

Kelsey en Lenka schreef:Kelsey was bang voor mensen in het algemeen. We zagen dat het beter ging als die persoon zelf een hond mee had. Toen hield ze zich bezig met de hond en vergat de mens. We zijn ook nooit mensen uit de weg gegaan. Mensen waren gewoon, dus daar moest ze aan wennen. Ik zou dus zeggen om hem zoveel mogelijk met mannen in contact te laten komen. Het liefst met mannen die weten hoe ze moeten omgaan met een hond, dus die geen dominante gedragingen gaan stellen, waardoor hij bevestigd wordt in zijn angst. Mannen die haar lekkers voeren daarentegen zou wel eens kunnen helpen
Veel succes! Met veel geduld komt het vast goed! Hier hebben we in elk geval de meeste angsten helemaal overwonnen! (Enkel voor een veegborstel is ze nog wat nerveus)

Daar kan ik je bijtreden; door zijn angsten in feite gewoon te negeren en hem 'op zijn gemak' te laten merk ik dat zijn interesse voor een vreemde man er wel is (kwispelen). Maar soms is hij zó nerveus dat hij het liefst ver weg zou willen rennen. Hij leert niet van Luna (die elk contact superplezierig vindt) die er geen problemen van maakt.
Maar op 5 maanden kan je de wereld niet veranderen natuurlijk.
Ik denk dat je gelijk hebt, om dominante mannen eerder te mijden op dit moment en met beloningskoekjes te gaan werken tijdens onze wandeltochten.

Ongelezen berichtdoor **Tammie** » 27/10/13 09:57

Ik heb hier wel deels ervaring in

Voor Spike, een herplaatser die wij ooit hebben gehad, zat ook de wereld vol bedreigingen in zijn ogen. Niet alleen voor mannen maar voor alles, vrouwen in het algemeen (enkeling uitgezonderd), mannen, vlaggetjes, etc., etc

Ik toonde altijd overmatig veel belangstellling voor alles, vlaggetjes ging ik uitgebreid bestuderen bv. Bij een stapje dichterbij van Spike richting mij was het klick (met de klicker), koekje erin. Kortom het was niet bedreigend, het leverde wat lekkers op bij belangstelling vanaf Spike's kant en op deze wijze hebben we er heel veel rust bij hem ingekregen. Het werd geen allemansvriendje maar wel benaderbaar voor andere mensen (zelfde verhaal, belangstelling was wat lekkers door een ander laten geven) en geen angsthaas meer.

Echter weet ik ook uit ervaring dat als zo'n hond per ongeluk in een hoekje werd gedreven dat agressie ontstaan uit angst ook op de loer ligt (hebben we ook bij Spike meegemaakt, Bo en Spike werden verwisseld door een bekende die dus dacht dat Spike Bo was en er erg enthousiast op af liep. Het is goed afgelopen door roepen dat het Spike was en niet Bo, Spike die gelijk vluchtte maar geen kant op kon dus begon te grommen, bekende die gelijk iedere actie staakte en ook niet van gisteren is met honden).
Is ook de reden dat ik hierin niet ga adviseren op het hulp zoeken van een GT na, die de situatie met eigen ogen kan zien in plaats van het moet doen met een geschreven verhaal en bezien vanuit de ogen van een eigenaar

Ongelezen berichtdoor **roef** » 27/10/13 10:02

ik sluit me bij de rest aan,zoek een goede gedragsdeskundige op en laat het gedrag beoordelen.
fijn dat Indy bij jullie zijn gouden mandje heeft gevonden en dat jullie voor hem gaan! :klasse:

Ongelezen berichtdoor **Joris** » 28/10/13 13:35

Dus het is duidelijk beter om een gedragsdeskundige in te schakelen, dan hem via een opvoeding bij te sturen.

Bedankt voor het meedenken./

roelien · Ongelezen berichtdoor **roelien** » 28/10/13 13:43

Joris schreef:Dus het is duidelijk beter om een gedragsdeskundige in te schakelen, dan hem via een opvoeding bij te sturen.

De gedragsdeskundige kan je hier goed mee helpen, situatie inschatten etc, daarom vind ik persoonlijk dat beter dan het zelf gaan 'proberen'
Je moet het wel uiteindelijk zelf gaan doen, maar wel op de goede manier

Ongelezen berichtdoor **Haasje** » 28/10/13 14:02

Ik zou ook naar een GT gaan want angst dat diep zit gaat niet zomaar weg door confrontatie. Een hond die vuurwerkangst heeft ga je ook niet zoveel mogelijk confronteren met vuurwerk van dichtbij. Fijn dat hij nu bij jullie is!

Ongelezen berichtdoor **-Marianne** » 28/10/13 15:13

Net wat de rest zegt: ik zou een professional inschakelen. Dit probleem zit namelijk te diep ingeworteld om zelf op te kunnen lossen. Succes!