Merel

roelien · Ongelezen berichtdoor **roelien** » 05/11/12 21:52

Gevlogen
voor Merel

Van nul tot honderd in een flits,
met parels aan je vacht,
zoals jij door het water stuift
terwijl ik lachend wacht…

Van opgetogen blij zoals
jouw blik mij zo diep roert
bij al die keren dat jouw hart
het mijne stil vervoert...

Maar nu van gaan tot nooit meer zijn,
‘wij samen’ is voorbij.
Toch ben en blijf jij elke dag
dat ene stuk van mij.

(gedicht geschreven door Ton)

Vandaag had Merel drie jaar moeten worden, helaas is ze een maand geleden overleden.
Wat doet het gemis op zo'n dag nog extra pijn.
Haar nooit meer vast kunnen houden, leuke dingen doen etc.

Vraag me af hoe jullie hiermee omgaan.

groeten Roelien

Ongelezen berichtdoor **pebi** » 06/11/12 14:35

een maandje geleden is nog kort, heftig. alles komt nog naar boven en mag verwerkt worden. ik zou denken neem de tijd voor je verdriet.praat er gewoon over met mensen die je mag.langzamerhand zal de ergste piek van verdriet wat minder worden en zal het een mooie plaats in jezelf krijgen.
sterkte.

roelien · Ongelezen berichtdoor **roelien** » 06/11/12 18:21

Bedankt voor je reactie.
Het is idd nog maar kort geleden. Heb je helemaal gelijk in.
Hoop dat het met de tijd wat minder wordt, maar het doet zo'n pijn.

Ongelezen berichtdoor **pebi** » 06/11/12 19:05

bij mij voelde het destijds alsof er een deel van mij weg was,kan me jou verdriet heel goed voorstellen. als er maar iets was wat een raakvlak had met mijn hond voelde ik de tranen alweer komen.
er staat geen tijd voor ,de een stapt er anders mee door dan de ander. niemand is hetzelfde. maar geloof me de ergste pijn gaat echt over langzamerhand, als je jezelf maar toestaat dat het er mag zijn. dit is uiteraard geen advies maar mijn persoonlijke ervaring.

roelien · Ongelezen berichtdoor **roelien** » 06/11/12 19:28

Bij mij voelt het zo ook.
Had zo'n goede en hechte band met haar.
Van Jotta heb ik ook heel veel verdriet gehad(en nog) maar was toch anders dan bij haar.
Komt denk ik ook doordat Jotta later bij mij is komen wonen.

Bedankt voor je advies, ga het zeker de tijd geven.

Ongelezen berichtdoor **Karlien** » 06/11/12 20:52

'T is ook niet niks, afscheid nemen van je 2 meiden op zo'n korte tijd ... :groteknuffel:

Ongelezen berichtdoor **-kim-** » 07/11/12 11:11

Ik heb het ontzettend moeilijk gehad met het overlijden van Charlie, omdat het toch onverwachts kwam en wij ook nog eens op vakantie waren. Ondanks dat Charlie een mooie leeftijd behaald had, 13jaar en 9maanden, heeft het lang geduurd voordat het niet meer zo'n pijn deed. En nu, bijna 5 jaar later, overheersen mooie herinneringen.

Ik kan me voorstellen dat het bij zo'n jonge hond nog veel lastiger is om een onverwacht verlies te accepteren

Zeker als het nog zo kort geleden is. En je, je andere meisje ook zo kort geleden pas verloren hebt.

Heel veel sterkte !!

roelien · Ongelezen berichtdoor **roelien** » 08/11/12 06:54

Het is idd iets teveel van het goede, twee honden in zo'n korte tijd.
Was jij er niet bij toen je hond overleed of was je op tijd terug? Dat lijkt me helemaal drama.

Denk dat het altijd moeilijk is, hoe oud ze ook zijn, miss dat je er iets meer vrede mee kan hebben als ze oud zijn.

5 jaar is best lang, ga er maar goed de tijd voor nemen.

Ongelezen berichtdoor **AnjaS** » 08/11/12 23:02

Jee, 2 honden in zo'n korte tijd, :cry:

Dan ook nog niet eens op een leeftijd die acceptabel is... ( als die er is)
Het verlies van je hond blijft je altijd bij,.. is toch je maatje geweest.
Heb best wel een tijdje verdriet gehad van onze eerste lab, zelfs toen we een nieuwe pup hadden...
Nu de tweede hond bijna zover is, omt het verdriet weer omhoog..
Sterkte!!

Knuffel!

wobbetje · Ongelezen berichtdoor **wobbetje** » 10/11/12 12:02

het is en blijft het allermoeilijkste aan honden (en dieren in het algemeen) hebben... het afscheid....
Ik heb mijn Wobbe verleden jaar in september moeten laten inslapen na drie moeilijke jaren en ik heb het het eerste half jaar na zijn dood heel moeilijk gehad.... ik miste hem enorm...
De laatste weken is het weer extra moeilijk omdat het verdriet weer extra boven komt omdat er recent toch wel veel labjes zijn overleden hier op het forum....
Bij jou is het nog allemaal heel vers.... erover praten heeft mij geholpen, ook vond ik steun op het labradorforum en langzaamaan komt de dag dat het minder pijn doet ...
Veel sterkte

Groetjes
Martine en Zabbo

roelien · Ongelezen berichtdoor **roelien** » 10/11/12 14:33

@anja s, kan me voorstellen dat er bij jou nu ook weer veel naar boven komt. Een acceptabele leeftijd is er denk ik niet, denk wel dat er leeftijden zijn dat je er iets meer vrede mee kan hebben, al doet dat niks af aan het verdriet....

@martine, erg he hoeveel labjes er momenteel overlijden, is echt veel.
Weet niet of het er dan echt meer zijn dan normaal of dat meer mensen er over schrijven. Logisch dat het dan weer veel omhoog haalt.

Af en toe krijg ik ineens een heel erg angst gevoel dat ik niet meer weet hoe Merel er uit ziet, me haar niet kan herinneren. Heel maf.
Heb dat bij Jotta ook gehad, weet dat het weer over gaat maar het is niet fijn.